Nynorskordboka
plire
plira
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å pliraå plire | plirer | plirte | har plirt | plir! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| plirt + substantiv | plirt + substantiv | den/det plirte + substantiv | plirte + substantiv | plirande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
Døme
- plire mot sola
- blunke lurt;blinke
Døme
- han plirte mot meg
- brukt som adverb:
- ho hadde plirande auge og godlidande smil