Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
81 treff

Bokmålsordboka 4 oppslagsord

Nynorskordboka 77 oppslagsord

ven 2

adjektiv

Opphav

norrønt vænn, eigenleg ‘som gjev (god) von’

Tyding og bruk

  1. til dømes i folkedikting: vakker, fager, fin, pen
    Døme
    • ein ven gut;
    • vene blomar, fargar;
    • den venaste møy og gildaste kar
    • i utrop:
      • kjære vene, gjer ikkje det!
  2. om dyr: tam, tyd, spak (2
    Døme
    • fuglen, sauen var heilt ven
Artikkelside

vanesak

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

noko ein (lett) ven seg til
Døme
  • å ta tran er ei vanesak
Artikkelside

van 2

adjektiv

Opphav

norrønt vanr; samanheng med ven (1

Tyding og bruk

  1. som er komen i vane med noko;
    Døme
    • vere van med å stå tidleg opp
Artikkelside

vakker

adjektiv

Opphav

frå lågtysk, same opphav som norrønt vakr, i tyding 4 etter fransk, eller tysk; sjå vak (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere ung og vakker;
    • eit vakkert landskap;
    • vakre dikt;
    • vakkert vêr – klarvêr med solskin
  2. Døme
    • ei vakker handling;
    • det var vakkert gjort;
    • seie nokre vakre ord;
    • be så vakkert
    • velvillig
      • uttale seg vakkert om noko;
      • fare vakkert – fare varsamt
  3. stor, verd å nemne
    Døme
    • ei vakker samling av tjuvegods
  4. i uttrykk
    Døme
    • ein vakker dag – eingong, før el. sidan
  5. i uttrykk
    Døme
    • godt el. vel og vakkert – velberga, i orden
Artikkelside

utormåta, utormåte

adverb

Tyding og bruk

utor måten, umåteleg
Døme
  • ho er utormåta ven
Artikkelside

utifrå

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei utifrå bragd;
    • ho er så reint utifrå (til å syngje)
  2. som forsterkande adverb: overlag (2
    Døme
    • utifrå god, dårleg, snill, flink, ven
Artikkelside

usvikeleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som ikkje svik;
    • usvikeleg ven, idealist;
    • usvikeleg prov, sanning
  2. som adverb:
    • usvikeleg sikker, ekte
Artikkelside

ungdomsven, ungdomsvenn

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ven frå ungdomstida
Døme
  • dei var ungdomsvener
Artikkelside

une 2

una

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt una; samanheng med ven (1 og ynde (1

Tyding og bruk

  1. like seg (godt), trivast
    Døme
    • han uner ikkje (å vere) der;
    • kua vil ikkje une
  2. slå seg til ro;
    ha tolmod;
    ha ro i seg
    Døme
    • han uner ikkje heime lenger;
    • ikkje une å vente med noko
  3. ha lyst til;
    Døme
    • ikkje une å gjere noko

Faste uttrykk

  • une seg
    trivast
Artikkelside

syrgje, sørge, sørgje

syrgja, sørga, sørgja

verb

Opphav

norrønt syrgja; av sorg

Tyding og bruk

  1. ha sorg
    Døme
    • syrgje på, over ein (som er avliden);
    • syrgje over tapet av ein ven
    • bere sorg for
      • ho gjekk i svart da ho sørgde over mannen sin
  2. syte (2, 3) for, passe på
    Døme
    • syrgje for seg og sine

Faste uttrykk

  • syrgje ein av
    ha sorg for ein i den trua at han el. ho er bortkomen
  • syrgje for
    ta seg av (at noko går i orden)
Artikkelside
Side 5 av 8