Nynorskordboka
klar 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| klar | klart | klare | klare |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| klarare | klarast | klaraste |
Opphav
frå engelsk; jamfør klar (1Tyding og bruk
- utan hinder
Døme
- klart farvatn;
- klar bane
- som er fri av noko;som ikkje kjem borti noko
Døme
- vere heilt klar
Faste uttrykk
- gå klar avikkje kome borti
- gå klar av land
- halde seg klar avikkje kome borti
- halde seg klar av båar og skjer
- klappa og klarfullt ferdig;
heilt avgjord- alt er klappa og klart til festen
- klar, ferdig, gå!i idrett: brukt som kommandoord ved start, særleg i løp
- kome seg klar avsleppe unna, gå fri