Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 142 oppslagsord

hende 3

henda

verb

Opphav

norrønt henda; samanheng med hand , opphavleg ‘røre med handa’

Tyding og bruk

  1. gå føre seg;
    Døme
    • det hender ofte;
    • kva var det som hende?
    • det kan hende han kjem
  2. skje tilfeldig eller uventa;
    Døme
    • slikt kan hende alle;
    • det hende meg noko rart

hende 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av hende (3

Tyding og bruk

noko som hender;
hending;
sjeldsynt tilfelle
Døme
  • eit stort hende

hende 2

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • ein hende gong

bli å

Tyding og bruk

Sjå: bli
  1. brukt for å uttrykkje passiv eller at noko skal eller bør hende
    Døme
    • ho blir å treffe i morgon;
    • han vart å finne på skulen
  2. brukt for å uttrykkje framtid;
    Døme
    • ho blir å reise i morgon;
    • han vart å kome litt seinare

der og da

Tyding og bruk

på den staden og det tidspunktet som kjem fram av samanhengen;
Sjå: da, der
Døme
  • det hende der og da;
  • der og da bestemte vi oss for å bli med

skunde fram

Tyding og bruk

få til å hende tidlegare enn planlagt;
jamfør framskunde;
Sjå: skunde

kome ut

Tyding og bruk

Sjå: kome
  1. bli gjeven ut
    Døme
    • den første plata deira kom ut i vår
  2. bli kjend
    Døme
    • det som hende, må aldri kome ut
  3. stå fram;
    fortelje til andre at ein er skeiv
    Døme
    • ho kom ut som lesbisk da ho flytta heimanfrå

sjølvoppfyllande profeti

Tyding og bruk

det at forventingar til at noko særskilt skal hende, medverkar til at det faktisk hender;
Sjå: profeti

liggje på otte

Tyding og bruk

liggje og engste seg for noko som kan hende;
liggje på ank;
Sjå: otte
Døme
  • eg låg på otte heile natta

ikkje bli noko av

Tyding og bruk

ikkje hende;
ikkje bli gjennomført;
Sjå: nokon
Døme
  • festen vart ikkje noko av