Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

gudshus

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hus til gudsdyrking
Døme
  • eit gudshus for kristne;
  • muslimske gudshus
Artikkelside

kyrkje 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kirkja, gjennom gammalengelsk cirice, cyrice; frå gresk kyri(a)kon ‘som høyrer Herren til’, av kyrios ‘herre, gud’

Tyding og bruk

  1. bygning for kristen gudsteneste;
    Døme
    • gå i kyrkja;
    • byggje ny kyrkje
  2. kriste samfunn
    Døme
    • vere prest i Den norske kyrkja

Faste uttrykk

  • den katolske kyrkja
    verdsomspennande kyrkjesamfunn som har paven som overhovud
  • den kristne kyrkja
    alle kristne kyrkjesamfunn
Artikkelside

hov 3, hòv 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hof

Tyding og bruk

  1. heidensk gudshus i norrøn tid
  2. lita høgd eller haug;
Artikkelside

altarlys, altarljos, alterljos, alterlys

substantiv inkjekjønn

Opphav

av altar

Tyding og bruk

(stort) lys på altaret i gudshus
Artikkelside

tempel

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin templum

Tyding og bruk

bygning for offentleg gudsdyrking;
Døme
  • gresk, romersk, buddhistisk tempel;
  • Salomos tempel

Faste uttrykk

  • Thalias tempel
    teateret
Artikkelside

synagoge

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gresk; opphavleg etter hebraisk keneseth ‘forsamling’

Tyding og bruk

jødisk gudshus
Artikkelside

moské, moske 2

substantiv hankjønn

Uttale

moskeˊ

Opphav

gjennom fransk; frå arabisk ‘stad der ein bøyer seg i bøn’

Tyding og bruk

islamsk gudshus
Døme
  • fredagsbøna i moskeen
Artikkelside

heilagdom

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt heilagr dómr

Tyding og bruk

  1. det å vere heilag;
  2. heilag (1), innvigd stad, gudshus eller ting
    Døme
    • kristne heilagdomar;
    • ein buddhistisk heilagdom
  3. noko som er særs verdfullt for nokon
    Døme
    • bogekorpsa er ein heilagdom i Bergen
Artikkelside

horg

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hǫrgr m

Tyding og bruk

  1. om norrøne forhold: heidensk offerstad;
    gudshus av stein eller tre
  2. fjelltopp, særleg med bratte sider og flat topp;
  3. Døme
    • heile horga
  4. Døme
    • snakke bort i horg og hei(m) – snakke bort i veggene, i ørska
Artikkelside