Nynorskordboka
røre 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei røre | røra | rører | rørene |
Opphav
frå lågtysk ror(e), eller gjennom dansk røre; av røre (2Tyding og bruk
- samanrørt masse;blanding
Døme
- røra til pannekakene står i kjøleskapet
- som etterledd i ord som
- eggerøre
- pannekakerøre
- vaffelrøre
Faste uttrykk
- liv og rørelivleg verksemd;
høg aktivitetet- på laurdag blir det liv og røre i Storgata;
- det er liv og røre på stranda