Nynorskordboka
tabernakel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tabernakel | tabernakelet | tabernakel | tabernakla |
Opphav
latin tabernaculum ‘telt’; samanheng med tavernTyding og bruk
- Israels heilagdom under ørkenvandringa og før tempelet vart bygd
- takhimmel over altaret i ei kyrkje;helgennisje
- (katolsk) gøymestad for nattverdsbrødet