Nynorskordboka
kyrkje 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kyrkje | kyrkja | kyrkjer | kyrkjene |
Opphav
norrønt kirkja, gjennom gammalengelsk cirice, cyrice; frå gresk kyri(a)kon ‘som høyrer Herren til’, av kyrios ‘herre, gud’Tyding og bruk
- bygning for kristen gudsteneste;
Døme
- gå i kyrkja;
- byggje ny kyrkje
- som etterledd i ord som
- arbeidskyrkje
- domkyrkje
- stavkyrkje
Faste uttrykk
- den katolske kyrkjaverdsomspennande kyrkjesamfunn som har paven som overhovud
- den kristne kyrkjaalle kristne kyrkjesamfunn