Nynorskordboka
moské, moske 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein moske | moskeen | moskear | moskeane |
| ein moské | |||
| moskéen | moskéar | moskéane | |
Uttale
moskeˊOpphav
gjennom fransk; frå arabisk ‘stad der ein bøyer seg i bøn’Tyding og bruk
islamsk gudshus
Døme
- fredagsbøna i moskeen