Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 51 oppslagsord

ærleg

adjektiv

Opphav

norrønt ærligr; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein ærleg og tru tenar;
    • tene pengar på ærleg vis
  2. som ikkje lyg, sann, truverdig, oppriktig
    Døme
    • vere ærleg mot ein;
    • seie si ærlege meining
    • i uttrykk:
  3. som adverb: retteleg, verkeleg
    Døme
    • dette hadde han ærleg fortent

Faste uttrykk

  • ærleg talt
    når sanninga skal seiast

likså, likso

adverb

Opphav

av like (4

Tyding og bruk

i same grad, vel så;
Døme
  • laks er likså godt som aure;
  • du kan likså gjerne vere ærleg

ei ærleg sak

Tyding og bruk

noko ein kan stå for;
Sjå: sak
Døme
  • det er ei ærleg sak å jobbe for næringsinteresser

gud betre

Tyding og bruk

Sjå: betre, gud
  1. brukt i utrop
    Døme
    • gud betre oss for eit vêr;
    • gud betre for ei herleg tid
  2. sant å seie;
    ærleg talt
    Døme
    • det er nok slik fatt, gud betre

sant å seie

Tyding og bruk

ærleg talt;
Sjå: sann

oppriktig talt

Tyding og bruk

sant å seie, ærleg talt;
Sjå: oppriktig

med handa på hjartet

Tyding og bruk

for å vere heilt ærleg;
Sjå: hand, hjarte

ærleg talt

Tyding og bruk

når sanninga skal seiast;
Sjå: ærleg

rettsindig

adjektiv

Tyding og bruk

som legg vinn på å vere ærleg og rettvis;

rettlinja, rettlina

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som lagar eller er i rett linje eller rette linjer
    Døme
    • rettlinja rørsle
  2. som har klare og strenge moralske grunnsetningar;
    Døme
    • ein rettlinja kar