Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 71 oppslagsord

sjeldan 1

adjektiv

Opphav

av sjeldan (2

Tyding og bruk

  1. som ikkje hender ofte
    Døme
    • ein sjeldan gong;
    • det var ein sjeldan mann å sjå
  2. Døme
    • eit sjeldan høve;
    • ei oppleving av dei sjeldne
Artikkelside

sjeldan 2

adverb

Opphav

norrønt sjaldan

Tyding og bruk

  1. ikkje ofte, få gonger
    Døme
    • eg ser henne sjeldan
  2. Døme
    • eit sjeldan vakkert barn;
    • sjeldan god mat

Faste uttrykk

  • sjeldan eller aldri
    så godt som aldri
Artikkelside

anvende

anvenda

verb

Opphav

gjennom bokmål; frå tysk an ‘til’ og wenden ‘vende (til eit visst føremål)'

Tyding og bruk

Døme
  • anvende tida si godt;
  • ein teknikk han sjeldan anvende
  • brukt som adjektiv
    • anvende og praktiske verkemiddel;
    • vel anvende pengar

Faste uttrykk

Artikkelside

ulykke, ulukke

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt úlykka; frå lågtysk ungelucke

Tyding og bruk

  1. hending som valdar stor skade;
    alvorleg uhell, katastrofe
    Døme
    • bilulykke;
    • flyulykke;
    • gruveulykke;
    • trafikkulykke;
    • bli utsett for ei ulykke;
    • det kom store ulykker over landet;
    • når ulykka er ute;
    • ulykka hende (el. skjedde) da bilen skulle køyre forbi
  2. skadeleg forhold, uheldig omstende, sørgjeleg stode
    Døme
    • det er ei ulykke å vekse opp i slummen;
    • det er inga ulykke om vi må vente litt;
    • ulykka er at middelet ikkje finst;
    • føre ulykke over nokon

Faste uttrykk

  • ei ulykke kjem sjeldan aleine
    når noko går gale, kan ein rekne med at endå meir går gale
  • gjere ei ulykke på
    skade (noko(n)); tyne (nokon)
  • kome i ulykka
    (m a, om ugift kvinne) bli gravid uviljes
  • til all ulykke
    ulykkelegvis
Artikkelside

gong 1

substantiv hankjønn

Opphav

av gå (1; same opphav som gang

Tyding og bruk

  1. einskilt tilfelle da noko hender
    Døme
    • det var ein gong ein konge;
    • ein gong i neste månad;
    • det hende mange gonger at …;
    • ein sjeldan gong;
    • enda ein gong;
    • ein gong til;
    • mang ein gong;
    • nokre gonger;
    • kvar einaste gong;
    • dei treftest einkvan gongen;
    • denne gongen var det ho som vann;
    • førre gongen tapte ho;
    • neste gong går det betre;
    • det er siste gongen eg gjer det;
    • eg var der for første gong
  2. brukt om kvar einskild oppattaking av viss mengd eller storleik, ofte som uttrykk for multiplikasjon
    Døme
    • Noreg er åtte gonger større enn Danmark;
    • vi fiska tre gonger så mykje som dei;
    • tre gonger tre er ni
  3. Døme
    • ein gong med øl

Faste uttrykk

  • ein gong imellom
    av og til, stundom
    • dei reiste bort ein gong imellom
  • ender og gong
    somme tider;
    stundom
  • for éin gongs skyld
    berre denne eine gongen
  • gong og annan
    somme tider;
    stundom
  • gong på gong
    stadig vekk
  • med éin gong
    straks
  • om gongen
    så mykje eller så mange (av det som er nemnt) for kvar einskild gong
    • kome to og to om gongen;
    • vere vald for fire år om gongen
  • på éin gong
    samstundes
  • éin gong for alle
    slik at ein ikkje treng ta det opp att meir
    • seie det éin gong for alle;
    • betale éin gong for alle
Artikkelside

ovring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det at noko ovrar seg;
tilsynekomst;
Døme
  • ei sjeldan ovring
Artikkelside

lutetium

substantiv inkjekjønn

Uttale

luteˊtium

Opphav

av namnet Lutetia, romersk namn på Paris

Tyding og bruk

sjeldan metallisk grunnstoff (1) med atomnummer 71;
kjemisk symbol Lu
Artikkelside

kaliber

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk, fransk calibre og arabisk qalib ‘støypeform’; frå gresk kalapoús

Tyding og bruk

  1. mål for innvendig dimensjon av løpet på eit skytevåpen
  2. i overført tyding: slag (2, sort, type (1, 1)
    Døme
    • han var ikkje av hans kaliber;
    • det er sjeldan ein kunstnar av det kaliberet kjem hit
Artikkelside

idealitet

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ideal (2

Tyding og bruk

  1. i filosofi: det at noko er til berre som idé;
    det å vere til berre i den åndelege verda
  2. sjeldan: idealisme (1)
Artikkelside

mune

muna

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt munu; samanheng med minne (1

Tyding og bruk

no sjeldan: vere rimeleg eller mogleg;
Døme
  • dei mun vel gjere det

Faste uttrykk

  • mun tru
    skal tru;
    kan hende
    • mun tru ho rekk bussen?
Artikkelside
Side 1 av 8