Nynorskordboka
kupp
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kupp | kuppet | kupp | kuppa |
Opphav
av fransk coup, opphavleg ‘slag, støyt’Tyding og bruk
- rask og lovstridig maktovertaking
Døme
- hæren tok makta i eit blodig kupp;
- kongen vart styrta i kuppet;
- mindretalet i partiet gjennomførte eit kupp på årsmøtet
- som etterledd i ord som
- militærkupp
- statskupp
- lovbrot som er gjort snøgt og dristig
Døme
- banden planla kuppet godt;
- han var hjernen bak kuppet
- heldig kjøp;
Døme
- gjere eit kupp under salet;
- denne buksa var eit kupp