Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
90 treff

Bokmålsordboka 39 oppslagsord

Nynorskordboka 51 oppslagsord

tåke

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt þoka

Tyding og bruk

  1. Døme
    • tåka ligg tjukk i dalen;
    • tåka lettar;
    • gå seg vill i tåka
  2. i astronomi: lyst eller mørkt område på himmelen som liknar skodde
    Døme
    • stjernetåke
  3. Døme
    • alt er berre tåke;
    • svare bort i tåka – i hør og heim
Artikkelside

tunge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt tunga; samanheng med latin lingua ‘tunge, språk’

Tyding og bruk

  1. beinlaust, muskuløst organ i munnhola hos menneske og dyr
    Døme
    • sleikje med tunga;
    • (kunne ha) bite seg i tunga – til dømes med det same ein har sagt noko ein angrar
    • på eller av dyr, mellom anna som matrett:
      • torsketunge;
      • smørbrød med tunge – til dømes av storfe
    • om tunga som talereiskap:
      • eg vil ikkje ta ordet på tunga;
      • ha skarp tunge;
      • tøyme tunga si;
      • vonde tunger (seier at …) – folk som sladrar og vil sverte ein
  2. Døme
    • framand tunge;
    • norsk tunge;
    • dansk tunge – nordisk språk i mellomalderen
  3. noko som liknar ei tunge (1, 1)
    Døme
    • bretunge;
    • eldtunge;
    • landtunge;
    • tiriltunge;
    • breen endar i ei tunge nedover dalen;
    • kjolen hadde tunger i halslinninga;
    • tunge i ein pens – rørleg skjenedel i sporveksel;
    • tungene på bekaren;
    • tunga i kilenota
    • visar på vektskål
  4. flyndrefisken Solea solea

Faste uttrykk

  • ha på tunga
    hugsar (noko) nesten, skulle til å seie (noko)
  • halde tunga beint i munnen
    konsentrere seg for å halde jamvekta, passa på at alt går rett føre seg
  • rette tunge
    strekkje ut tunga som uttrykk for vanvørdnad el. hovmod
  • tale i tunger
    under ekstase tale språk ein ikkje har lært
  • tale med to tunger
    seie snart det eine, snart det andre
  • tunga på vektskåla
    det som kan avgjera ei sak
Artikkelside

sviv

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt svif

Tyding og bruk

  1. fart noko sviv med
    Døme
    • omsviv;
    • dynamoen har for lite sviv
  2. det å flakke ikring
  3. stutt stykke veg;
    Døme
    • det er berre eit lite sviv nedi dalen
  4. brå kjensle eller tanke;
    Døme
    • hugsviv
Artikkelside

slør 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk truleg av sloier ‘noko slepande’

Tyding og bruk

  1. tynt, gjennomsynleg stoff til pryd eller vern;
    Døme
    • brudeslør;
    • hatt med slør;
    • bruke slør til å verne seg mot bistikk
  2. lag av dis;
    lett skodde
    Døme
    • skoddeslør;
    • røyken frå bålet la seg som eit slør over dalen

Faste uttrykk

  • lette på sløret
    òg: gjere kjent
  • ta sløret
    bli nonne
Artikkelside

slynge 2, slyngje 2

slynga, slyngja

verb

Opphav

norrønt slyngja, sløngva; jamfør slenge (1

Tyding og bruk

  1. kaste, slengje ut (med stor kraft)
    Døme
    • slynge honning – få honning or honningtavler med å sentrifugere dei;
    • slynge ut ein påstand
  2. leggje noko i bukt(er);
    Døme
    • elva slynger seg gjennom dalen

Faste uttrykk

  • slynge seg
    bukte seg, vikle seg kring noko
Artikkelside

sjoge

sjoga

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

gje ein susande lyd;
Døme
  • elva sjoga nede i dalen
Artikkelside

folkesetje, folkesette

folkesetja, folkesetta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

fylle med innbyggjarar;
busetje seg i eller på;
Døme
  • folkesetje dalen
  • brukt som adjektiv
    • eit tynt folkesett land
Artikkelside

farveg

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. veg eller lei som ein plar fare;
    Døme
    • elgen har farvegen sin der;
    • den gamle farvegen etter dalen
  2. Døme
    • sjå farvegen etter nokon;
    • kome inn i rett farveg
Artikkelside

erodere

erodera

verb

Opphav

av latin eks- og rodere ‘gnage’

Tyding og bruk

  1. om vatn, is, vind og liknande: tære, løyse opp eller bryte ned jordoverflata og frakte vekk det oppløyste materialet;
    Døme
    • sandstormane eroderer landskapet;
    • elva veks ved å erodere botnen av dalen
  2. bli løyst opp og ført bort av vatn, vind, is eller liknande
    Døme
    • jorda er erodert bort;
    • i dag er fjellet over hola erodert bort
  3. gradvis slite ned tann, vev eller liknande ved kjemisk eller fysisk påverknad
    Døme
    • sitronsyre eroderer emaljen på tennene
  4. om metall: gradvis slitast ned ved mekanisk påverknad av strøymande væsker eller gassar, forureining eller liknande
Artikkelside

bukte

bukta

verb

Opphav

av bukt

Tyding og bruk

  1. lage bukter;
    slynge, sno;
    bøye
    Døme
    • bukte kroppen
    • brukt som adjektiv
      • buktande rørsler

Faste uttrykk

  • bukte seg
    gå i bukter;
    vinde seg
    • ormen bukta seg gjennom krattet;
    • elva buktar seg ned dalen
Artikkelside
Side 5 av 6