tur 1
substantiv hankjønn
Opphav
fransk tour; frå gresk tornos ‘sirkel’Tyding og bruk
- plass i rekkjefølgje
Døme
- no er det min tur;
- turen er komen til deg;
- passe turen sin;
- alt går etter tur;
- vente på tur;
- innslaga, problema kjem i tur og orden – i rekkjefølgje, etter kvarandre;
- lønsauken vil i sin tur skape større prispress
- avgrensa del av dans
Døme
- lære alle turane i reinlendar
- brukt i namn på dans
- fir(e)tur;
- sekstur
Faste uttrykk
- i sin turpå eit visst seinare steg