Nynorskordboka
skikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skikk | skikken | skikkar | skikkane |
Opphav
frå lågtysk ‘form, rett tilstand’; av skikkeTyding og bruk
- rett skipnad;
Døme
- få skikk på noko
Døme
- ein gammal skikk
Faste uttrykk
- skikk og brukvanleg og tradisjonsbunden veremåte
- ei framferd i samsvar med skikk og bruk
- ta skikken der ein kjemtilpasse seg