Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

klink 3

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av klinke (4

Tyding og bruk

  1. Døme
    • skåle med eit lite klink
  2. leik der ein kastar klinkekuler
    Døme
    • spele klink
Artikkelside

klinsj, clinch

substantiv hankjønn

Uttale

klinsj

Opphav

frå engelsk; samanheng med klinke (3

Tyding og bruk

usemje, konflikt (1) mellom personar eller grupper
Døme
  • gå i klinsj med nokon;
  • skape full klinsj mellom partane

Faste uttrykk

  • gå i klinsj
    • om boksarar: kome så tett inn på kvarandre at det ikkje vert rom for fullt slag
    • i overført tyding: hamne i konflikt med nokon
      • gå i klinsj med sin verste fiende;
      • politikarane gjekk i klinsj med lokalbefolkninga
Artikkelside

klinkande

adjektiv

Opphav

av klinke (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • berre klinkande isen
  2. brukt som forsterkande adverb: svært, veldig
    Døme
    • gjere klinkande klart;
    • vere klinkande edru
Artikkelside

klinkbygd

adjektiv

Opphav

av klinke (3

Tyding og bruk

om båt: som har kvar bordgang klinka fast utanpå bordgangen under;
til skilnad frå kravellbygd
Artikkelside

kikse

kiksa

verb

Opphav

gjennom tysk; frå engelsk kicks ‘spark’

Tyding og bruk

  1. støyte feil i biljard
  2. spele med kiksekuler;
Artikkelside

vridel

substantiv hankjønn

Opphav

av vri (2

Tyding og bruk

Artikkelside

dikke 1

dikka

verb

Tyding og bruk

banke saman, tette, klinke ein skøyt mellom to jernplater
Artikkelside

båtbord

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bord (2, 3) til å byggje båtar av;
bord i eller av ein båt
Døme
  • klinke saman båtbord;
  • finne tre som høver til båtbord
Artikkelside
Side 2 av 2