Nynorskordboka
klink 3
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein klink | klinken | klinkar | klinkane |
| inkjekjønn | eit klink | klinket | klink | klinka |
Opphav
av klinke (4Tyding og bruk
- det å klinke (4, 1)
Døme
- skåle med eit lite klink
- leik der ein kastar klinkekuler
Døme
- spele klink