Nynorskordboka
klinsj, clinch
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein clinch | clinchen | clinchar | clinchane |
| ein klinsj | klinsjen | klinsjar | klinsjane |
Uttale
klinsjOpphav
frå engelsk; samanheng med klinke (3Tyding og bruk
usemje, konflikt (1) mellom personar eller grupper
Døme
- gå i klinsj med nokon;
- skape full klinsj mellom partane
Faste uttrykk
- gå i klinsj
- om boksarar: kome så tett inn på kvarandre at det ikkje vert rom for fullt slag
- hamne i konflikt med nokon
- gå i klinsj med sin verste fiende;
- politikarane gjekk i klinsj med lokalbefolkninga