Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 23 oppslagsord

sprette 2

spretta

verb

Opphav

norrønt spretta; samanheng med spenne (3

Tyding og bruk

  1. fare(12), hoppe (2;
    rykkje til, skvette
    Døme
    • fisken sprett;
    • loket spratt av spannet;
    • sprette fram frå gøymsla;
    • sprette opp av stolen
    • fyke
      • knappane spratt or jakka;
      • gneistane spratt utover golvet
    • i presens partisipp:
      • sprettande kaldtsvært kaldt
  2. opne seg, spire, springe ut
    Døme
    • lauvet, blomstrane sprett (ut)
    • i presens partisipp:
      • spirande og sprettande liv
  3. Døme
    • sola sprett

sprette 3

spretta

verb

Opphav

norrønt spretta, eigenleg ‘få til å sprette (II)'

Tyding og bruk

  1. skjere opp
    Døme
    • sprette frå hestenløyse hesten or draget;
    • sprette opp ein fisk, ein saum
  2. byrje på, opne
    Døme
    • sprette ei flaske brennevin

sprette 1

substantiv hokjønn

Opphav

av sprette (2

Tyding og bruk

spretten

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein spretten ball
  2. Døme
    • ei spretten jente
  3. som ter seg som ein sprett (1, 4)

snitte opp

Tyding og bruk

sprette, skjere opp (noko);
Sjå: snitte

brume

bruma

verb

Opphav

av brum (1

Tyding og bruk

  1. knuppe seg;

snitte 2

snitta

verb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • snitte hol i noko;
    • snitte borken av eit treskave, telgje;
    • snitte av ei brødskive;
    • snitte opp ei gulrot
  2. stryke heilt innåt
    Døme
    • snitte gatehjørna i full fart
  3. gje fantord;

Faste uttrykk

  • snitte opp
    sprette eller skjere opp;
    opne
    • snitte opp ein pose

knipse

knipsa

verb

Opphav

av tysk knipsen; samanheng med knipe (2

Tyding og bruk

  1. smelle i eller med fingrane
    Døme
    • knipse på servitøren
  2. sprette bort i eller på med fingrane
    Døme
    • knipse på nasen
  3. trykkje snøgt av;
    fotografere
    Døme
    • fotografane knipsa i veg på pressekonferansen

stusse 3

stussa

verb

Opphav

frå tysk eigenleg ‘(få til å) støyte mot’

Tyding og bruk

  1. stoppe opp og tenkje seg om;
    bli undren;
    grunne, lure på
    Døme
    • eg stussa da eg høyrde det;
    • stusse over noko
  2. sprette lett
    Døme
    • ballen stussa
    • sende vidare med eit lett spark og liknande
      • spelaren stussa ballen vidare

vake 3

vaka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

same opphav som vake (2

Tyding og bruk

  1. kome opp i, sprette i vassflata
    Døme
    • fisken vakte etter fluga
  2. flyte, halde seg flytande
    Døme
    • båten vaker fint