Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

prøving

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å prøve (2, 1);
grundig gransking;
kontroll (1)
Døme
- prøving i pensum;
- prøvinga viste at buksa sat fint på;
- det vart mykje prøving og feiling før dei fann svaret
påkjenning, motgang;
(religiøs) krise;
prøvelse (1)
Døme
- gjennomleve harde prøvingar;
- freistinga var ei prøving for han
plage (1, byrd (1, 2);
prøvelse (2)
Døme
- han var ei prøving for sine næraste

røyning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å røyne (, 1);

prøving, påkjenning

Døme

ei hard røyning

prøvelse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

påkjenning, motgang, (religiøs) krise;
prøving (2)
Døme
- bli utsett for store prøvelsar i livet
plage (1, byrd (1, 2);
prøving (3)
Døme
- eleven er ein prøvelse for lærarane

læring

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å tileigne seg kunnskap eller ferdigheiter

Døme

læring av fagstoff;
læring ved prøving og feiling

- innlæring
- opplæring
- utanåtlæring

kritisk

adjektiv

Opphav

frå tysk kritisch, av fransk critique; jamfør kritikk

Tyding og bruk

som har lett for å kritisere (1);
streng, negativ
Døme
- ikkje sjå så kritisk ut!
granskande, undersøkjande
Døme
- ei kritisk prøving av praksisen
som gjeld eller er teikn på ei krise;
avgjerande, farleg
Døme
- sjukdomen tok ei kritisk vending;
- situasjonen er kritisk
i fysikk: som dannar ein overgang eller ei ytre grense
Døme
- kritisk masse;
- kritisk temperatur

Faste uttrykk

kritisk punkt
- stad i unnarennet i hoppbakke der overgangen byrjar
  det kritiske punktet i bakken er på 90 meter
- svært viktig eller avgjernde del av noko
  prisen er eit kritisk punkt i forhandlingane

skepsis

substantiv hankjønn

Opphav

gresk ‘ettertanke, prøving’

Tyding og bruk

kritisk mistru;

Døme

sjå på noko med skepsis