Nynorskordboka
prøving
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei prøving | prøvinga | prøvingar | prøvingane |
Tyding og bruk
- påkjenning, motgang, (religiøs) krise, prøvelse
Døme
- gjennomleve harde prøvingar – møte mykje motgang;
- freistinga var ei prøving for han – eit alvorleg samvitsspørsmål, ein prøvestein