Avansert søk

Nynorskordboka 19 oppslagsord

føresegn

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt fyrirsǫgn; av seie

Tyding og bruk

rettleiing, instruks, forskrift;
påbod, regel (1)
Døme
- gje føresegner om noko;
- følgje føresegnene
juridisk bindande påbod eller instruks;
del eller punkt i ei lov
Døme
- føresegnene i lova

konfirmere

konfirmera

verb

Opphav

av latin confirmare ‘stadfeste’

Tyding og bruk

om prest: halde konfirmasjon (2)
Døme
- det var same presten som både døypte og konfirmerte meg
i passiv: få stadfesta dåpspakta si i ein kyrkjeleg seremoni eller gå gjennom ein liknande ikkje-kyrkjeleg seremoni som overgang til vaksenlivet
Døme
- eg skal konfirmerast til våren
i jus: stadfeste ei lov, føresegn eller liknande
Døme
- konfirmere eit testament

Faste uttrykk

konfirmere seg
stadfeste dåpspakta si i ein kyrkjeleg seremoni eller gå gjennom ein liknande ikkje-kyrkjeleg seremoni som overgang til vaksenlivet

bod

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt boð; samanheng med by (

Tyding og bruk

beskjed (1), bodskap (1), melding (2)
Døme
- sende bod etter nokon;
- få eit tungt bod
påbod;
føresegn (1)
Døme
- følgje dei boda som er gjevne;
- dei ti boda;
- det første bodet er å få finansieringa på plass
det å by (2, 4), særleg i samband med auksjon;
tilbod om ein viss pris
Døme
- gje bod på noko
person som bringer brev, varer eller liknande
Døme
- vere eit bod for ein annan
- - avisbod

Faste uttrykk

bere bod om
varsle (3)
bere bod om lysare tider
harde bod
vanskelege tilhøve
der var harde bod i trettiåra

statutt

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå latin; jamfør statuere

Tyding og bruk

føresegn eller vedtekt, særleg for stiftingar, samskipnader eller liknande

papirføresegn

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

føresegn (2) i lov eller liknande som ikkje blir handheva eller følgd

dekret

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin decernere ‘avgjere’, av de- og cernere

Tyding og bruk

offentleg påbod eller føresegn;

Døme

ferde ut eit dekret;
endre lova ved dekret

dispensasjon

substantiv hankjønn

Uttale

dispensasjoˊn eller dispangsasjoˊn

Opphav

frå latin; av dispensere

Tyding og bruk

fritaking frå ei lov (, 1), ei føresegn, eit påbod

Døme

søkje om dispensasjon;
det skal gjevast dispensasjon;
be om forlenging av dispensasjonen

fredingsføresegn

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

offentleg føresegn om freding

lovføresegn

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

føresegn i ei lov

lovbod

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

påbod, føresegn i ei lov

Side 1 av 2

Resultater per side: