Nynorskordboka
forskrift
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forskrift | forskrifta | forskrifter | forskriftene |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med føreskriveTyding og bruk
- regel for kva slags prosedyre eller åtferd ein skal følgje;
Døme
- følgje forskriftene;
- ta medisinen etter forskrifta
- i jus: utfyllande instruks med heimel i lov;jamfør føreskrift
Døme
- gje forskrifter til lova;
- forskrift om forvalting av rovvilt