Nynorskordboka
føreskrive
føreskriva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å føreskrivaå føreskrive | føreskriv | føreskreiv | har føreskrive | føreskriv! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| føreskriven + substantiv | føreskrive + substantiv | den/det føreskrivne + substantiv | føreskrivne + substantiv | føreskrivande |
Opphav
frå tysk; av fore-Tyding og bruk
Døme
- føreskrive ein medisin
- gje påbod om
- brukt som adjektiv
- føreskrivne framgangsmåtar