Nynorskordboka
instruks
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein instruks | instruksen | instruksar | instruksane |
Opphav
same opphav som instruksjonTyding og bruk
Døme
- få instruks om noko;
- følgje instruksane til punkt og prikke
Døme
- skulestyret hadde fastsett pliktene til lærarane i ein instruks