Artikkelside

Nynorskordboka

ordre

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein ordre	ordren	ordrar	ordrane

Opphav

gjennom fransk, frå latin ordo ‘orden’; same opphav som orden

Tyding og bruk

påbod, pålegg;
befaling
Døme
- gje ordre om noko;
- lystre ordre
tinging på varer
Døme
- fabrikken fekk ein stor ordre frå utlandet;
- seie opp ein ordre

Faste uttrykk

i ordre
(vare) som er bestilt og i ferd med å bli gjort klar
ha skip i ordre
ståande ordre
ordre som gjeld heile tida
til eigen ordre
(sjekk, verdibevis) som skal betalast ut til ein sjølv