Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 29 oppslagsord

truande 1

adjektiv

Opphav

presens partisipp av tru (3

Tyding og bruk

  1. som trur;
    særleg: religiøst overtydd, omvend, gudfryktig
    Døme
    • truande folk;
    • dei truande
  2. som ein må tru på;
    Døme
    • ein truande kar;
    • truande vitnemål;
    • det er lite truande
    • som ein kan vente noko av
      • han er truande til litt av kvart
    • substantivisk bruk:

Faste uttrykk

  • stå til truande
    vere å tru på (utan at ein har prov)
  • ta til truande
    bestemme seg for å tru på (noko(n)), ta (nokon) på ordet
Artikkelside

truande 2, trugande

adjektiv

Opphav

presens partisipp av true

Tyding og bruk

  1. som trugar, skremmer, pressar
    Døme
    • ha ei truande framferd;
    • opptre truande mot nokon
  2. som trugar, er ein fare
    Døme
    • truande brattheng, skyer, fare
  3. som er truga, utsett for fare
    Døme
    • stoda er truande
Artikkelside

tru 3

verb

Opphav

norrønt trúa; samanheng med tru (1 og tru (2

Tyding og bruk

  1. halde for sannsynleg, vere nesten sikker på, gå ut frå, meine, tenkje (seg), førestille seg
    Døme
    • eg er ikkje viss, men eg trur det er han;
    • eg trur han er svensk;
    • du skal vite, ikkje tru;
    • alle trur eg er rik;
    • ingen skulle tru at ho er bestemor;
    • eg trur det blir regn;
    • eg trur eg prøver – eg vil (jammen) prøve;
    • dette er berre noko du t-r;
    • tru (altfor) godt om ein;
    • dette hadde eg ikkje trudd om deg;
    • han er vel ein 50 år, skulle eg tru;
    • moro ja, eg skulle da tru det – det skal vere visst;
    • det kan ein da ikkje tru – det kan vel ikkje vere tilfellet, kan vel ikkje skje;
    • du må (el. kan) tru ho vart sint – du store min kor sint ho vart;
    • skal tru om han kjem? – eg lurer på om han kjem;
    • er det sant, skal tru? – jamfør tyd. 5
  2. ha tiltru til, lite på
    Døme
    • eg trur ikkje på det ho seier;
    • eg trudde ikkje mine eigne auge;
    • tru på det ein driv med;
    • tru på fri konkurranse;
    • trur du meg ikkje?
    • tru ein på hans ord;
    • han er ein svikar, tru du meg!
    • ho trur seg ikkje til å ta oppgåva
    • i religiøst mål: (vere viss på at Gud finst og) ha full tillit til Gud og hans nåde (jf òg I truande 1)
      • tru på Gud;
      • ha vanskeleg for å tru
    • (over)late i tillit, fortru (2)
      • tru nokon til å passe huset – jamfør trudd
  3. vere overtydd om (at noko finst), ha visse (om)
    Døme
    • tru på ein gud – jamfør tyd. 2;
    • tru på ufoar;
    • tru på julenissen
  4. Døme
    • tru seg til ein
  5. brukt i infinitiv for å uttrykkje uvisse (forkorting av skal tru, må tru):
    Døme
    • tru om han kjem?
    • kjem han, tru?

Faste uttrykk

  • tru seg
    ha sjølvtillit; våge
Artikkelside

true, truge 3

trua, truga

verb

Opphav

norrønt þrúga

Tyding og bruk

  1. tvinge, nøyde, presse (nokon) med hjelp av skremsler eller hard pågang;
    kome med trugsmål (mot);
    gjere redd (med vilje), skremme
    Døme
    • truge ein med kniv, med represaliar;
    • truge ein til å bli med;
    • truge med streik, med å gå av;
    • truge til seg pengar;
    • truge pengar av ein;
    • truge seg fram;
    • han både lokka og truga
    • hytte (som trugsmål)
      • true med neven, handa
    • nøyde, tvinge (2
      • true i seg maten;
      • true på ein varer;
      • dei laut trugast til bords
  2. vere ein (nær) fare (for);
    verke farleg (for)
    Døme
    • fienden trugar landet;
    • landet er truga av krise;
    • fleire hus var truga av brannen;
    • stoda hans er truga;
    • sigeren var aldri truga;
    • det trugar med regn

Faste uttrykk

  • truge med
    upers: sjå ut til eller vere nær ved
    • huset trugar med å rase saman
Artikkelside

overhengande

adjektiv

Opphav

etterleddet av henge (3

Tyding og bruk

  1. som heng eller luter ut over
    Døme
    • ein overhengande bergvegg
  2. som snart kan hende;
    Døme
    • ein overhengande fare
Artikkelside

kafir

substantiv hankjønn

Opphav

arabisk

Tyding og bruk

i islam: vantru (2, 2), ikkje-truande
Artikkelside

nådegåve

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. i religiøst språk: gåve som Gud av nåde (1, 1) har gjeve truande, særleg om andeleg evne
  2. særeigen evne;
    Døme
    • humoren er ei nådegåve
Artikkelside

kyrkjesamfunn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

ikkje-truande

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje har noka religiøs tru;
som ikkje er truande (1, 1)
Døme
  • ikkje-truande danskar
  • brukt som substantiv
    • agnostikarar, ateistar og andre ikkje-truande
Artikkelside

stå til truande

Tyding og bruk

vere å tru på (utan at ein har prov);
Sjå: truande
Artikkelside
Side 1 av 3