Artikkelside

Nynorskordboka

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å tru	trur	trudde	har trudd	tru!
å tru	trur	trudde	har trutt	tru!

norrønt trúa; samanheng med tru ( og tru (

halde for sant eller sannsynleg;
gå ut frå
Døme
- eg trur han er svensk;
- eg er ikkje viss, men eg trur det er han;
- du skal vite, ikkje tru;
- alle trur eg er rik;
- dette er berre noko du trur
førestille seg;
tenkje seg;
meine
Døme
- eg trur eg prøver;
- ingen skulle tru at ho er bestemor;
- dette hadde eg ikkje trudd om deg;
- han er vel ein 50 år, skulle eg tru;
- du kan tru ho vart sint;
- skal tru om han kjem?
- tru godt om nokon
ha tiltru til;
lite på
Døme
- eg trur ikkje på det ho seier;
- eg trudde ikkje mine eigne auge;
- tru på det ein driv med;
- tru på fri konkurranse;
- trur du meg ikkje?
- dei trudde han på hans ord;
- han er ein svikar, tru du meg!
- ho trur seg ikkje til å ta oppgåva
vere viss på at noko guddomleg finst;
vere kristen;
jamfør truande (1, 1)
Døme
- tru på Gud;
- ha vanskeleg for å tru
vere overtydd om at noko overnaturleg finst
Døme
- tru på ufoar;
- ungar som trur på julenissen
overlate med full tillit til nokon;
fortru (2);
jamfør trudd
Døme
- tru nokon til å passe huset
fortru (3)
Døme
- tru seg til nokon
brukt i infinitiv for å uttrykkje uvisse
Døme
- tru om han kjem?
- kjem han, tru?