Nynorskordboka
truande 1
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| truande | truande | truande | truande |
Opphav
av tru (3Tyding og bruk
Døme
- truande folk;
- vere truande kristen;
- truande kommunistar
- brukt som substantiv:
- dei truande strøymde til kyrkja
Døme
- ein truande kar;
- truande vitnemål;
- det er lite truande
- som er i stand til å gjere noko, særleg noko tvilsamt
Døme
- dei er truande til litt av kvart;
- ho er truande til å bruke vald
Faste uttrykk
- stå til truandevere å tru på (utan at ein har prov)
- orsakinga står ikkje til truande;
- veljarane får avgjere om lovnaden står til truande