Nynorskordboka
omvend
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| omvend | omvendt | omvende | omvende |
Tyding og bruk
- som er vend opp ned
Døme
- eit omvendt beger
- som vender den motsette vegen
Døme
- i omvend rekkjefølgje
- brukt som adverb:
- billetten gjeld Bodø–Fauske eller omvendt
- som har omvendt seg;
Døme
- ho er omvend;
- ein omvend syndar