Nynorskordboka
nåde 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nåde | nåden | nådar | nådane |
Opphav
norrønt náð ‘fred, vern, nåde’Tyding og bruk
- i religiøst språk: Guds kjærleik og miskunn
Døme
- Vårherre, sjå i nåde til oss!
- forkynne synd og nåde
- i jus: minking av eller fritak for straff
Døme
- den dømde søkte om nåde
- om eldre eller utanlandske forhold: brukt i tiltale til og omtale av adeleg eller geistleg person
Døme
- Dykkar nåde
Faste uttrykk
- av Guds nådesom er svært evnerik
- ein kunstnar av Guds nåde
- avskjed i nådeavgang etter oppnådd aldersgrense eller etter søknad
- ho fekk avskjed i nåde
- finne nåde for nokons augebli godteken av nokon
- la nåde gå for rettdøme mildare enn lova krev
- leve på nådevere avhengig av velvilje frå andre
- på nåde og unådeutan vilkår
- gje seg over på nåde og unåde
- ta til nåde attgje tilgjeving og oppreising