Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 112 oppslagsord

ball 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bǫllr ‘kule, ball’

Tyding og bruk

  1. (lett) kule av gummi, plast og liknande til å leike eller spele med
    Døme
    • sparke ballen langt;
    • dei liker å kaste ball;
    • ballen dunka i golvet
  2. slag, pasning, skot i ballspel
    Døme
    • vinne dei første ballane;
    • ein vanskeleg ball;
    • slå lange ballar inn i midten
  3. rundvoren klump;
    Døme
    • tulle kleda i hop i ein ball
  4. rundvoren kjøtfull del av kroppen

Faste uttrykk

  • ha ballar
    vere modig
  • ha mange ballar i lufta
    gjere mange ting på ein gong
  • kaste ball
    utveksle meiningar, jobbe seg fram mot ei løysing
    • sjefen treng nokon å kaste ball med
  • leggje ballen daud
    • stoppe ballen og få han til å liggje still (til dømes i fotball)
    • avslutte ei (vanskeleg) sak
  • spele ballen over til
    overgje neste trekk til
    • staten spelar her ballen over til kommunane
  • ta mannen i staden for ballen
    gå laus på personen i staden for saka
  • vere på ballen
    • om ballspel (2): vere i kontakt med ballen
      • spelaren var på ballen, men trefte ikkje reint
    • involvere seg aktivt i noko som skjer;
      ta initiativ, vere der det skjer
      • her forventar vi at statsråden er på ballen
Artikkelside

ball 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk; av gammalfransk baler ‘danse’

Tyding og bruk

(finare) danselag
Døme
  • gå på det årlege ballet;
  • halde ball

Faste uttrykk

  • ballets dronning
    kvinne som får mest merksemd på eit ball (2
    • kåre ballets dronning
  • opne ballet
    starte noko som får merksemd
    • opne ballet med ein fantastisk fotballsiger i verdscupen
Artikkelside

ball 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

av balle (2, 3)

Tyding og bruk

Døme
  • det vart berre ball med forsøket
Artikkelside

balle 2

balla

verb

Opphav

norrønt balla; av ball (1

Tyding og bruk

  1. klemme (saman) i ein ball
    Døme
    • balle kleda saman
  2. vikle (1, sveipe (2), pakke (2, 1) noko rundt noko anna
    Døme
    • balle vara inn i eit papir;
    • balle ullteppet godt kring seg
  3. Døme
    • dei balla det til for seg sjølve

Faste uttrykk

  • balle på seg
    vekse, auke, stige
    • problema berre balla på seg
Artikkelside

brenne 2

brenna

verb

Opphav

norrønt brenna ‘få til å brenne’

Tyding og bruk

  1. gjere opp eld og la brenne (1, 1);
    øydeleggje eller gjere til inkjes med eld
    Døme
    • brenne bål;
    • brenne lys på grava;
    • brenne bråte;
    • ho brende gamle aviser
  2. lage merke eller hol med eld eller varme
    Døme
    • gloa brende hol i teppet;
    • han brende inn merke med eit svijern
  3. lage til med eld, varme, laser eller liknande
    Døme
    • brenne kaffi;
    • brenne kol;
    • dei brenner brennevin heime;
    • brenne cd-ar
    • brukt som adjektiv
      • brend kalk;
      • brende mandlar
  4. ska eller bli skadd ved bruk av eld, sterk varme eller stoff som etsar;
    Døme
    • fangane vart brende med sigarettglør
    • brukt som adjektiv:
      • brend mat
  5. varme sterkt;
    Døme
    • sola brende
  6. Døme
    • trene for å brenne kaloriar
  7. i ballspel: øydeleggje ein sjanse til å skåre mål, få poeng eller liknande
    Døme
    • brenne straffekast;
    • dei brende sjansane sine

Faste uttrykk

  • brenne alle bruer
    bryte alt samband;
    ikkje kunne vende om
  • brenne av
    • i skyting eller ballspel: sende i veg (ball, prosjektil eller liknande);
      fyre av
      • brenne av eit skot
    • bruke opp
      • festivalane brenner av store summar på internasjonale artistar
  • brenne fingrane
    få seg ein lærepenge
  • brenne laus
    • fyre av (mange) skot
      • han greip børsa og brende laus
    • sende i veg ball med stor kraft
      • ho brenner laus med høgrebeinet
    • uttale seg raskt og djervt
      • dei brende laus mot leiinga
  • brenne seg inn
    gjere varig inntrykk
    • orda brende seg inn i minnet
  • brenne seg
    • skade seg på eld, varme eller svidande stoff
      • brenne seg på handa;
      • ho brende seg på ei manet
    • røyne at noko får svært uheldige følgjer
      • mange har brent seg på ein impulsiv netthandel
Artikkelside

pellet

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk, av latin pila ‘kule, ball’; jamfør pille

Tyding og bruk

lita kule eller sylinder av samanpressa materiale
Døme
  • kraftfôr i pelletar
Artikkelside

pelotte

substantiv hankjønn

Uttale

pelåtˊt

Opphav

frå fransk ‘ball’

Tyding og bruk

fast pute i bandasje (til å gje trykk)
Artikkelside

pole 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ball som går i høg og lang boge
Artikkelside

nyste 1, nøste

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg samanheng med norrønt hnoða ‘nyste’; jamfør node (1

Tyding og bruk

  1. ball eller kule som er vunden saman av garn, tråd eller liknande
    Døme
    • vinde eit nyste;
    • ho kjøpte tre nyste grønt ullgarn;
    • katta leikte med eit nyste
  2. lite og rundt dyr eller menneske
    Døme
    • kjetta hadde dei små nysta kring seg
Artikkelside

klubb 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med klump

Tyding og bruk

  1. bolle av mjøl, vatn og poteter eller blod;
    Døme
    • ete klubb til middag
Artikkelside
Side 1 av 12