å 5
interjeksjon
Opphav
norrønt óTyding og bruk
- innleiing i tilrop eller utrop
Døme
- å, Jens, kom hit!
- å, din skøyar!
- å, du som står der!
- å du, å du som det har endra seg her !
- å, herregud!
- i uttrykk for eit ynske
Døme
- å, la meg få sjå!
- å, gjev det var så vel!
- i uttrykk for kjensler, til dømes glede, sorg, redsle og liknande
Døme
- å, kor vondt det var!
- å, kor fint vi skal få det!
- å nei, at det skulle gå slik!
- å, for ei ulykke!
- òg brukt til å uttrykkje overrasking, undring, ettertanke og liknande:
- å!
- å nei!
- å, for alt det folk!
- å, er det slik å forstå!
- brukt i svar på tiltale for å uttrykkje skepsis, tvil, undring:
- å?
- å, jaså?
- å, det trur eg no det eg vil om!
- i vedgåing eller stadfesting (til dømes i svar på noko ein er spurd om):
Døme
- å ja, det kan vel hende;
- å jau;
- å nei;
- å nei, det kunne vel ikkje lykkast;
- å, ikkje noko anna;
- å, ho likte det ikkje;
- å, han får sjå det sidan;
- å, det går seint;
- å, han er ikkje noko vidare tess
- òg brukt til å uttrykkje likesæle, mothug, avvising og liknande:
- å, la dei få det;
- å, langt ifrå!
- å, kom ikkje med slikt!
- å, for noko tull!
- forsterkande i svar på spørsmål
Døme
- vil du vere med? – Å ja!
- i uttrykk for oppmoding
Døme
- å, gjev meg boka!
- å, tenk på noko anna!