Nynorskordboka
urein
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urein | ureint | ureine | ureine |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ureinare | ureinast | ureinaste |
Tyding og bruk
- som ikkje er rein (3, 1);
Døme
- ureine hender;
- ureine koppar;
- eg liker ikkje å symje i ureint vatn
- ujamn, uklar, grumsete;oppblanda;iblanda feil
Døme
- ureine fargar;
- urein sikt;
- ureint vêr;
- urein uttale;
- ein urein tone
- brukt som adverb:
- syngje ureint
- ikkje rett;ureglementert, ulovleg;sjofel
Døme
- bruke ureine metodar
- usømeleg, syndig
Døme
- ha ureine tankar;
- leve eit ureint liv
- i religion: rekna som syndig, uverdig eller smitta og derfor farleg eller noko ein må halde seg heilt borte frå
Døme
- urein mat;
- ureine dyr;
- ureine ånder;
- dei kastelause vart rekna for å vere ureine
Faste uttrykk
- ureint farvatn
- sjøveg (1) med mange skjer
- uoversiktleg og vanskeleg stode
- økonomien var på veg inn i ureint farvatn
- ureint trav
- brot på regelen om at hesten skal gå i trav (1) i travløp
- bli diskvalifisert for ureint trav
- ureieleg verksemd;
ureglementert eller skite spel- ha mistanke om ureint trav i saka