Nynorskordboka
trav, tråv
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit trav | travet | trav | trava |
| eit tråv | tråvet | tråv | tråva |
Tyding og bruk
- gangart der motsett frambein og bakbein blir løfta frå bakken samstundes
Døme
- ri i trav;
- ein hest i fullt trav
- i overført tyding: løping, springing
Døme
- barna sette i trav nedetter vegen
Faste uttrykk
- ureint trav
- brot på regelen om at hesten skal gå i trav (1) i travløp
- bli diskvalifisert for ureint trav
- ureieleg verksemd;
ureglementert eller skite spel- ha mistanke om ureint trav i saka