Nynorskordboka
trav, tråv
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit trav | travet | trav | trava |
| eit tråv | tråvet | tråv | tråva |
Tyding og bruk
- det å trave (2, 1), til skilnad frå galoppering, passgang og vanleg gang
Døme
- skarpt trav;
- ri i trav
- løping, springing
Døme
- barna sette i trav nedetter vegen