Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
62 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

Nynorskordboka 57 oppslagsord

kvittere

kvittera

verb

Opphav

gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin, opphavleg av latin quietus ‘roleg’; jamfør kvitt (3

Tyding og bruk

  1. gje skriftleg prov for at noko er betalt eller motteke
    Døme
    • kvittere for ein sum
  2. gjere gjengjeld
    Døme
    • han kvitterte for gåva med ei takketale

Faste uttrykk

  • kvittere ut
    • få levert mot kvittering
      • kvittere ut pengane
    • gjere seg ferdig med
      • kvittere ut ei sak
Artikkelside

indisium

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin indicium ‘teikn, merke, prov’; jamfør indikere

Tyding og bruk

omstende som omveges kan tene til å prove noko;
teikn på at noko er sannsynleg
Døme
  • bli dømd på indisium
Artikkelside

indisieprov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

i jus: prov som ikkje direkte provar noko, men byggjer på indisium
Artikkelside

indirekte

adjektiv

Opphav

av latin indirectus, ‘ikkje rett’

Tyding og bruk

  1. ikkje direkte;
    som skjer via mellomledd
  2. som ikkje blir uttrykt direkte, men som ein må forstå ut frå samanhengen
    Døme
    • ho kritiserte leiinga indirekte

Faste uttrykk

  • indirekte frispark
    i fotball: frispark som ein ikkje kan skyte direkte i mål, men som må til ein annan spelar først
  • indirekte lys
    lys som blir reflektert
  • indirekte objekt
    setningsledd som uttrykkjer den eller det som verbalhandlinga skjer til gagn eller skade for
    • i setninga ‘eg gav jenta ei bok’ er ‘jenta’ indirekte objekt
  • indirekte prov
    • i logikk: prov for at ein påstand er rett, ved å vise at det motsette av det som skal provast, er meiningslaust
  • indirekte skatt
    skatt (3) som ikkje blir lagd på inntekt, til dømes toll og avgifter
  • indirekte tale
    attgjeving med eigne ord av noko ein annan har sagt
  • indirekte val
    val gjennom valmenn
Artikkelside

indirekte prov

Tyding og bruk

Sjå: indirekte
  1. i logikk: prov for at ein påstand er rett, ved å vise at det motsette av det som skal provast, er meiningslaust
Artikkelside

kjensgjerning

substantiv hokjønn

Opphav

av kjenne (2

Tyding og bruk

noko som det er sikre prov for;
faktum, realitet
Døme
  • det er ei kjensgjerning
Artikkelside

fabrikkering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å framstille varer i ein fabrikk;
    Døme
    • fabrikkering av bildelar
  2. i overført tyding: det å dikte opp;
    Døme
    • fabrikkering av prov;
    • dei avslørte fabrikkeringa av forskingsdata
Artikkelside

avskjering 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å avskjere, hindre
Døme
  • avskjering av eit fiendtleg fly;
  • avskjering av prov i ei straffesak
Artikkelside

jartegn

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt jartegn

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: merke eller prov på at noko er sant
  2. Døme
    • ei jartegn som fører med seg ulykke
Artikkelside

stå til truande

Tyding og bruk

vere å tru på (utan at ein har prov);
Sjå: truande
Artikkelside
Side 2 av 6