Nynorskordboka
frispark
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit frispark | frisparket | frispark | frisparka |
Tyding og bruk
i fotball: spark som eit lag får ta når det andre laget har brote spelereglane
Døme
- få frispark;
- ta frispark;
- ein omgang prega av mange frispark