Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
81 treff

Bokmålsordboka 35 oppslagsord

hufse

verb

Opphav

trolig beslektet med hoppe (2

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • hun hufset utålmodig med tømmene
  2. gå med ujevne, støtvise bevegelser
    Eksempel
    • han hufset bortover
  3. gjøre noe på slump;
    Eksempel
    • hufse fra seg arbeidet
  4. slenge, kaste
    Eksempel
    • hufse sekken på ryggen

Faste uttrykk

  • hufse på seg
    gjøre et kast eller rykk med overkroppen
Artikkelside

henover

preposisjon

Opphav

av hen (2

Betydning og bruk

Eksempel
  • månen kastet sitt skinn henover vannet;
  • det gikk en trekning henover ansiktet hennes
Artikkelside

gresshoppe, grashoppe

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

  1. rettvinget insekt med bitemunn og lange springbein av ordenen Saltatoria
  2. et slags fyrverkeri som gjør hopp bortover marka mens det brenner
Artikkelside

bølgelinje

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

bølgeformet linje
Eksempel
  • skriveren på apparatet laget en bølgelinje bortover papiret
Artikkelside

bortetter

preposisjon

Opphav

av bort

Betydning og bruk

Eksempel
  • bortetter veien
Artikkelside

vestover

preposisjon

Betydning og bruk

  1. mot vest
    Eksempel
    • dra, kjøre vestover
  2. som preposisjon: i vestlig retning bortover
    Eksempel
    • vestover vidda
Artikkelside

vak 1

substantiv intetkjønn

Opphav

av vake (3

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • vak av fisk
  2. ringer i vannflaten etter fisk som vaker
    Eksempel
    • vi så vak i vak bortover vannet
  3. bøye (2 på garn eller not
  4. fiskestim i vannflaten
Artikkelside

trulte 2

verb

Opphav

sammenblanding av rulle og trille

Betydning og bruk

rulle bortover
Artikkelside

spurt

substantiv hankjønn

Opphav

se spurte

Betydning og bruk

  1. det å spurte
    Eksempel
    • han var uslåelig i spurten;
    • løpe rolig med spurter innimellom;
    • ta en spurt bortover gata
  2. særlig i sammensetninger: (siste) krafttak
    Eksempel
    • innspurt, sluttspurt
Artikkelside

smutt

substantiv ubøyelig

Opphav

av smutte

Betydning og bruk

i forbindelsen
Eksempel
  • kaste, slå smutt – kaste en flat stein bortover en vannflate slik at den spretter opp igjen (flest mulig ganger)
Artikkelside

Nynorskordboka 46 oppslagsord

slag 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt slag

Tyding og bruk

  1. det å slå;
    einskild bruk av hand eller reiskap til å slå med;
    Døme
    • slå harde slag med ei sleggje;
    • lyfte armen til slag;
    • gje eit slag med knyttneven;
    • klokka slo tolv slag;
    • eit godt slag med balltreet, racketen
    • rapp (5, spark (3
      • få eit slag av hestehoven
    • dask, støyt
      • falle og få eit slag i hovudet
    • plask (1, smell (2
      • høyre slaga av bølgjene mot båtsida
    • det at stempel i ein maskin vandrar opp eller ned (att eller fram)
      • høyre slaga i maskinen
    • rytmisk samandraging
      • hjartet slår om lag 70 slag i minuttet;
      • eit slag i lufta – eit tiltak utan verknad;
      • ha fritt slag – ha full handlefridom
  2. noko som råkar ein
    Døme
    • å bli aleine er eit hardt slag
  3. brå lamming i kroppen
    Døme
    • hjarteslag;
    • døy av slag
  4. væpna kamp, strid
    Døme
    • slaget på Stiklestad;
    • tape, vinne eit slag
  5. einskild omgang av ein leik, eit spel
    Døme
    • eit slag krokket, kort
  6. stykke mellom kvar gong ein vender;
    Døme
    • båten tok eit slag opp mot vinden;
    • gjere eit slag bortover golvet
  7. ombretta kant på klede
    Døme
    • slaget på ei jakke
  8. laustsitjande overplagg utan ermar
    Døme
    • regnslag
  9. far (2, 1), merke (etter dyr)
    Døme
    • slag etter gaupe
  10. råske, væte på noko
    Døme
    • jordslag
  11. øvste borda i framrommet på ein båt;
  12. noko som ein slår mot
    Døme
    • spikarslag

Faste uttrykk

  • i godt slag
    i god form
  • i slag
    i god form
  • med eitt slag
    brått
  • slag i slag
    utan stogg imellom
  • slå eit slag for
    ta eit ekstra tak (2, 3) for (noko)
Artikkelside

bekk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bekkr

Tyding og bruk

  1. lite far (2, 2) av naturleg strøymande vatn;
    til skilnad frå elv (1 og å (2
    Døme
    • ein sildrande bekk;
    • ein bekk med sjøaure
  2. liten straum av vatn eller væte
    Døme
    • bekker av smeltevatn;
    • vassbytta lak, så det rann bekker bortover golvet

Faste uttrykk

  • gå over bekken etter vatn
    fare langt av stad etter noko som er å finne nær ved;
    løyse eit problem på ein unødvendig tungvinn måte
  • mange bekker små gjer ei stor å
    mange små bidrag kan til saman bli til noko stort eller viktig;
    kvart tilskot hjelper
Artikkelside

vill i fletta

Tyding og bruk

opprømt, øsen;
Sjå: flette
Døme
  • katten spann bortover golvet, heilt vill i fletta;
  • dei dansa så dommaren vart heilt vill i fletta
Artikkelside

kaste flyndre

Tyding og bruk

kaste ein flat stein bortover ei vassflate slik at han gjer fleire hopp;
Sjå: flyndre
Artikkelside

høgne seg

Tyding og bruk

rise i vêret;
Sjå: høgne
Døme
  • fjell og åsar høgnar seg bortover
Artikkelside

kaste skive

Tyding og bruk

kaste små heller bortover vatnet så dei hoppar på vassflata, skivje (1);
Sjå: skive
Artikkelside

hufse

hufsa

verb

Opphav

truleg samanheng med hoppe (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • hufse med overkroppen
  2. gå med ujamne, støytvise rørsler
    Døme
    • ho hufsa bortover
  3. gjere noko på slump;
    Døme
    • hufse arbeidet ifrå seg
  4. slengje, kaste
    Døme
    • hufse sekken på ryggen

Faste uttrykk

  • hufse på seg
    gjere eit rykk eller kast med overkroppen
Artikkelside

humpe

humpa

verb

Tyding og bruk

  1. røre seg støytvis opp og ned (særleg på grunn av ujamt underlag)
    Døme
    • kjerra humpa sterkt på den ujamne vegen
  2. gå haltande
    Døme
    • den gamle humpa av garde bortover vegen

Faste uttrykk

  • humpe og gå
    gå på eit vis
    • det humpar og går på jobben
Artikkelside

høgne

høgna

verb

Opphav

av høg (1

Tyding og bruk

  1. gjere (lyd, tone) høgare eller sterkare;
    Døme
    • høgne røysta
  2. gjere (tal, pris og liknande) høgare;
    Døme
    • høgne løna
  3. gjere betre
    Døme
    • høgne kvaliteten
  4. bli høgare
    Døme
    • fjellet tek til å høgne her
  5. om røyst: bli sterkare
    Døme
    • målet hennar høgna

Faste uttrykk

  • høgne seg
    rise i vêret
    • fjell og åsar høgnar seg bortover
Artikkelside

grashoppe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. rettvinga insekt med bitemunn og lange springbein av ordenen Saltatoria
  2. fyrverkeri som sprett bortover når det brenn
Artikkelside
Side 2 av 5