Nynorskordboka
flette 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei flette | fletta | fletter | flettene |
Opphav
norrønt flétta; samanheng med flette (4Tyding og bruk
noko som er fletta (4, særleg hår
Døme
- ho har lange fletter
Faste uttrykk
- ... fletta av nokon/nokogjere noko mykje betre eller meir intenst enn andre
- bandet speler fletta av dei fleste;
- ho køyrde fletta av konkurrentane;
- dei irriterte fletta av meg
- gå rett i fletta
- om alkohol: verke raskt
- boblene gjekk rett i fletta på meg;
- tilset du sprit i gløggen, går han rett i fletta
- påverke sterkt
- låten gikk rett i fletta på tv-sjåarane;
- til takk fekk han eit smil som gjekk rett i fletta
- koste flettavere svært dyrt
- desse mikrofonane kostar fletta;
- slå eit slag for bryllaup som ikkje kostar fletta
- vill i flettaopprømt, øsen
- katten spann bortover golvet, heilt vill i fletta;
- dei dansa så dommaren vart heilt vill i fletta