Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
43 treff

Bokmålsordboka 10 oppslagsord

Nynorskordboka 33 oppslagsord

vyrdnad, vørdnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. det å vyrde (2;
    age (1, akting
    Døme
    • ha vyrdnad for
Artikkelside

vægje 1

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å vægje (2, ettergjeving
  2. Døme
    • ha vægje for nokon
Artikkelside

ugg 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt uggr; samanheng med agg

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det står ugg av han
  2. rå kulde
Artikkelside

tøyme

tøyma

verb

Opphav

norrønt teyma; av taum

Tyding og bruk

  1. få eller halde styr på;
    Døme
    • tøyme tunga si, hugen sin;
    • tøyme villskapen sin, sinnet sitt;
    • tøyme seg;
    • tanken er ikkje god å tøyme
  2. dra, hale (etter ein taum, eit tau eller liknande)
    Døme
    • tøyme inn fisk;
    • tøyme ei ku etter lasset
  3. fiske med stong og taum
Artikkelside

tygle

tygla

verb

Opphav

av tygel

Tyding og bruk

  1. styre (hest) med tyglar eller taumar
    Døme
    • tygle hesten godt
  2. halde styr på, halde i age, tøyme
    Døme
    • tygle seg;
    • tygle hugen sin
Artikkelside

tygel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tygill; samanheng med tøye (2

Tyding og bruk

stutt reim på kvar side i eit beksel;
reim på beksel som ein styrer med når ein rir
Døme
  • køyre nokon med stramme (el. slakke) tyglar – òg: ha god (el. dårleg) age på nokon, køyre nokon strengt (el. slapt)
Artikkelside

tuske 3

tuska

verb

Opphav

norrønt tuska; samanheng med tuske (2 med tydingsinnverknad frå kuste

Tyding og bruk

  2. ta livet av, kverke
    Døme
    • tuske ei rotte
Artikkelside

tukt

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt tykt; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • sjølvtukt;
    • halde (streng) tukt
  2. streng oppseding, refsing, straff
  3. sømeleg framferd, god moral, sømd (2)
    Døme
    • utukt;
    • leve i tukt og ære

Faste uttrykk

  • ikkje ta tukt
    ikkje bli betre av å bli straffa
Artikkelside

taumkøyre

taumkøyra

verb

Tyding og bruk

halde styr på, age (2, 1)
Døme
  • han fekk taumkøyrt seg
Artikkelside

subordinasjon

substantiv hankjønn

Opphav

av subordinere

Tyding og bruk

age for ein føresett
Artikkelside
Side 2 av 4