Artikkelside

Nynorskordboka

taum

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein taum	taumen	taumar	taumane

Opphav

norrønt taumr

Tyding og bruk

band eller snor som ein styrer eit trekkdyr med
Døme
- han fann fram taumane til hesten
i overført tyding: kontroll, styring
Døme
- kommunen bør ta over taumane;
- han har overlate taumane til etterkomarane
snor, snøre (1;
jamfør fortaum

Faste uttrykk

få taum/taumane
få råderom
gje frie taumar
la (nokon) få handlefridom
gje taum
gje råderett
halde i taumane
ha makta;
styre, bestemme
halde i taume
meistre;
halde styr på
stramme taumane
gje mindre spelerom