Artikkelside

Nynorskordboka

vægje 1

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit vægjevægjetvægjevægja

Tyding og bruk

  1. det å vægje (2, ettergjeving
  2. Døme
    • ha vægje for nokon