Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
13 treff

Bokmålsordboka 4 oppslagsord

trille 3

verb

Opphav

uvisst opphav

Betydning og bruk

  1. skyve på hjul;
    la rulle, skyve rundt
    Eksempel
    • trille ball;
    • trille en tønne;
    • trille sykkelen;
    • trille stein – frakte med trillebår
  2. komme rullende med jevn bevegelse
    Eksempel
    • ballen triller;
    • tårene triller nedover kinnene hans
  3. Eksempel
    • spedbarnet trillet ut av vogna
Artikkelside

trille 4

verb

Opphav

italiensk trillare; jamfør trille (2

Betydning og bruk

synge, slå, spille triller
Artikkelside

trille 1

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

av trille (3

Betydning og bruk

gammeldags, firehjult vogn som ble trukket av hest
Eksempel
  • kjøre i trille
Artikkelside

trille 2

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

italiensk trillo

Betydning og bruk

rask, gjentatt veksling av en tone og dens nabotone
Eksempel
  • slå triller
Artikkelside

Nynorskordboka 9 oppslagsord

trille 3

trilla

verb

Opphav

Tyding og bruk

  1. flytte, røre seg bortetter eit underlag med ei svivande rørsle;
    Døme
    • ballen trillar over golvet;
    • steinen trilla nedetter skråninga
    • falle
      • eplet trilla or den fulle kassa
    • strøyme
      • tårene trilla nedetter kinna
  2. la rulle, skyve rundt;
    skyve på hjul
    Døme
    • trille ball;
    • trille ei tønne;
    • trille ei vogn
  3. frakte, føre på trillebår
    Døme
    • trille stein, torv
Artikkelside

trille 4

trilla

verb

Opphav

italiensk trillare, kanskje samanheng med III trille

Tyding og bruk

  1. syngje, spele triller
    • songarinna var god til å trille;
    • fuglane trilla og song
  2. i presens partisipp:
    • ein trillande lått – ein lått som minner om triller
Artikkelside

trille 1

substantiv hokjønn

Opphav

av trille (3

Tyding og bruk

  2. i eldre tid: lett firhjula hestevogn
    Døme
    • køyre i trille
Artikkelside

trille 2

substantiv hokjønn

Opphav

italiensk trillo

Tyding og bruk

i musikk: snøgt skifte mellom ein hovudtone og tonen over
Døme
  • slå triller
Artikkelside

krone 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt krúna, gjennom lågtysk og latin corona ‘krans, ring’; frå gresk opphavleg ‘noko krumma’

Tyding og bruk

  1. ring- eller hjelmforma hovudpryd som symbol på makt eller vyrdnad
    Døme
    • kongen hadde krone på hovudet;
    • brura er pynta med krone og sølv
  2. Døme
    • gjere krav på krona;
    • krona åtte mykje jord
  3. topp(del), øvste punkt
    Døme
    • setje krone på ei tann
  4. Døme
    • ein hjort med krone
  5. Døme
    • barbere håret på krona
  6. indre krans av blad på blomsterdekke
    Døme
    • blomsteren har raude blad på toppen av krona
  7. greiner og blad på tre med høg, naken stamme
    Døme
    • treet er tett i krona
  8. del mellom hov og kode (1 hos hest
  9. mynteining i Skandinavia og på Island;
    forkorta kr
    Døme
    • 1 krone = 100 øre;
    • betale tusen kroner;
    • danske kroner
  10. Døme
    • krona trilla over golvet
  11. myntside med bilete av ei krone (1, 1)

Faste uttrykk

  • kaste mynt og krone
    avgjere noko ved å kaste eit pengestykke og sjå kva for ei side som blir liggjande opp
  • krona på verket
    det som fullendar eit arbeid eller gjeremål
    • setje krona på verket med å vinne cupfinalen
Artikkelside

innunder

preposisjon

Tyding og bruk

  1. (inn) under;
    bort under
    Døme
    • ballen trilla innunder bilen
    • brukt som adverb:
      • han gjekk innunder for regnet
  2. (inne) under;
    borte under
    Døme
    • endeleg var dei innunder tak
  3. like før
    Døme
    • innunder jul kom snøen
Artikkelside

langflat

adjektiv

Tyding og bruk

utstrekt med nesten vassrett kropp
Døme
  • liggje langflat på magen og sole seg;
  • dei sprang så fort at dei låg langflate i målområdet;
  • publikum låg langflate og lo så tårene trilla

Faste uttrykk

  • leggje seg langflat
    ta på seg skulda for noko
    • leiaren la seg langflat og sa seg lei for rotet
Artikkelside

kast i kast

Tyding og bruk

rundt og rundt;
Sjå: kast
Døme
  • ho trilla kast i kast ned trappa
Artikkelside

kast

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kast; jamfør kaste (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • kast med stor ball;
    • eit langt kast
  2. lengd ein kan kaste
    Døme
    • bu berre eit kast frå kvarandre;
    • ho vann med eit kast på 78 meter
  3. det å setje not eller kaste snøre i vatn eller sjø;
    Døme
    • eit godt kast;
    • dei fekk makrell på kvart kast
  4. brå rørsle;
    rykk;
    Døme
    • eit kast med nakken
  5. det å leggje eller kaste tau, tråd eller liknande rundt noko;
    Døme
    • eit kast på nåla;
    • eit kast rundt ein påle
  6. hopp med vending, særleg i dans
  7. plagg eller tørkle til å slengje på seg;
  8. Døme
    • kome i kast med bjørnen;
    • han hadde vore i kast med naboen
  9. dyngje eller haug som er kasta i hop;
  10. stad til å leggje ting på, særleg om ei hylle på sida av skorsteinen

Faste uttrykk

  • gje seg i kast med
    gå i gang med
  • kast i kast
    rundt og rundt
    • ho trilla kast i kast ned trappa
Artikkelside