Nynorskordboka
rundkast
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit rundkast | rundkastet | rundkast | rundkasta |
Tyding og bruk
det å kaste seg (eller å bli kasta) rundt i lufta
Døme
- gjere eit rundkast av glede;
- bilen gjorde eit rundkast i skråninga