Avansert søk

24 treff

Bokmålsordboka 10 oppslagsord

snare 2

verb

Opphav

norrønt snara ‘sno, dreie’

Betydning og bruk

  1. fange i snare
  2. Eksempel
    • snare tømmen rundt hånden

Faste uttrykk

  • snare seg inn
    vikle seg inn

snare 1

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

norrønt snara

Betydning og bruk

  1. innretning av tagl eller messingtråd til å fange (små)vilt i
    Eksempel
    • fange ryper og hare i snare
  2. Eksempel
    • legge snarer for en;
    • bli fanget i sin egen snare

snar 2

adjektiv

Betydning og bruk

Eksempel
  • en snar bevegelse;
  • snar som et lyn;
  • være snar av segogså: hissig;
  • snar i vendingen;
  • være snar til å oppfatte

Faste uttrykk

  • bedre føre var enn etter snar
    det er bedre å være aktsom enn forsøke å bøte på noe

lasso

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom spansk lazo; fra latin laqueus ‘snare, snor’

Betydning og bruk

langt kastetau med renneløkke til å fange inn dyr med
Eksempel
  • kaste lasso

snare seg inn

Betydning og bruk

vikle seg inn;
Se: snare

snarefangst

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

fangst av (små)vilt i snare
Eksempel
  • snarefangst er med noen få unntak forbudt her i landet

snar 1

substantiv intetkjønn

Opphav

beslektet med snare (1

Betydning og bruk

Eksempel
  • fuglene fløytet inne i snaret;
  • skogsnar, gransnar

skandale

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; opphavlig fra gresk ‘snare, felle’

Betydning og bruk

(noe som vekker) forargelse eller pinlig oppsikt
Eksempel
  • gjøre, lage skandale;
  • være innblandet i en skandale

besnære

verb

Uttale

besnæˊre

Opphav

av snare (2 , opprinnelig ‘fange i snare’

Betydning og bruk

Eksempel
  • skjønnheten hennes besnærer alle;
  • besnæres av tanken på snarlig rikdom

attrapp

substantiv hankjønn

Opphav

fra fransk ‘felle’

Betydning og bruk

  1. naturtro etterligning (for eksempel om kake i utstillingsvindu)
  2. felle, snare (for eksempel om kunstig and brukt til å tiltrekke ordentlige ender med);
    modell til å studere dyrs atferd

Nynorskordboka 14 oppslagsord

snare 2

snara

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt snara; i tyding 2 av I snare

Tyding og bruk

  1. vikle, vinde kring;
    Døme
    • snare taumen rundt handa;
    • hesten snara seg i tjoret

Faste uttrykk

  • snare seg inn i
    vikle seg inn i
  • snare seg inn på
    egle seg innpå (nokon)

snare 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt snara; samanheng med snare (2, 1)

Tyding og bruk

  1. fangstreiskap av metalltråd eller tvinna hestetagl for (små)vilt
    Døme
    • snare med rennelykkje;
    • fange ryper og hare i snare
  2. Døme
    • leggje snarer for nokon;
    • bli fanga i si eiga snare

snar 2

adjektiv

Opphav

norrønt snarr; samanheng med snare (2, 1)

Tyding og bruk

  1. Døme
    • snar som eit lyn;
    • snar i snuinga;
    • vere snar til å oppfatte
  2. i komparativ og superlativ: heller (2
    Døme
    • det er vel snarare, snarast slik enn slik
  3. om person: hissig, brå (2, 2)
    Døme
    • vere snar av seg
  4. som adverb: om ikkje lenge
    Døme
    • dei kjem snart;
    • så snart som råd
  5. som adverb: mest, nesten
    Døme
    • eg veit snart ikkje ut eller inn

Faste uttrykk

  • betre føre var enn etter snar
    det er betre å bu seg vel enn å prøve å bøte på noko
  • snart den eine og snart den andre
    stundom den eine og stundom den andre
  • snart sagt
    så godt som, nesten
  • som snarast
    ei kort stund, kjapt, i forbifarten

lasso

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom spansk lazo; frå latin laqueus ‘snare, snor’

Tyding og bruk

langt kastetau med rennelykkje til å fange inn dyr med
Døme
  • kaste lasso

snare seg inn i

Tyding og bruk

vikle seg inn i;
Sjå: snare

gildre 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt gildra, gildri; samanheng med gilje (1

Tyding og bruk

felle, snare, glefse til dyrefangst
Døme
  • setje opp gildrer for reven

gilder

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

felle, snare, glefse til dyrefangst;

snurren

adjektiv

Opphav

samanheng med snare (2

Tyding og bruk

snurle 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med snare (2

Tyding og bruk

snerk, snerke 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med snare (2

Tyding og bruk

tynn skorpe;
inntørka, skrokken hinne (til dømes på kokt mjølk eller suppe)