Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

Ir

symbol

Tyding og bruk

i kjemi; for grunnstoffet iridium

irregulær

adjektiv

Opphav

jamfør ir- og regulær

Tyding og bruk

Døme
  • irregulær krigføring i det okkuperte Noreg

Faste uttrykk

  • irregulær tropp
    tropp som ikkje høyrer til den vanlege krigsmakta

irregularitet

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ir- og regularitet

Tyding og bruk

det å vere irregulær;
det å ikkje vere regelbunden

irreell

adjektiv

Opphav

jamfør ir- og reell

Tyding og bruk

irrasjonalitet

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ir- og rasjonalitet

Tyding og bruk

det å vere fornuftsstridig

ir

substantiv hankjønn

Opphav

av ire (2; truleg påverka av hir

Tyding og bruk

otte, uro i hugen
Døme
  • ho hadde ein vond ir i seg

irreligiøs

adjektiv

Opphav

jamfør ir- og religiøs

Tyding og bruk

Døme
  • han vart meir og meir agnostisk og irreligiøs

irrelevans

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ir- og relevans

Tyding og bruk

det å vere irrelevant;
skort, mangel på tilknyting til hovudsaka

irreversibel

adjektiv

Opphav

jamfør ir- og reversibel

Tyding og bruk

som ikkje kan vendast;
som berre går i ei retning;
motsett reversibel
Døme
  • ein irreversibel prosess

irreduktibel

adjektiv

Opphav

av latin ir- og reducere ‘føre attende’; jamfør ir-

Tyding og bruk

særleg i matematikk: som ikkje kan reduserast eller løysast opp i faktorar