Nynorskordboka
hir
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hir | hiren | hirar | hirane |
Opphav
av hireTyding og bruk
det å vere slapp;
det å kjenne seg litt veik eller maktlaus etter ein sjukdom
Døme
- eg har ein lei hir etter den kregda;
- eg kjenner ein hir av det