Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
15 treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

puffe 1

puffa

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. skubbe, støyte, dytte
    Døme
    • han puffa til kameraten;
    • ho puffa opp døra med olbogen
  2. blåse ut røyk eller damp;
    Døme
    • puffe på ein stor sigar
Artikkelside

puffe 2

puffa

verb

Opphav

av engelsk puff ‘blåse opp’

Tyding og bruk

  1. fylle med luft;
    gjere meir fluffy
    Døme
    • puffe opp putene i sofaen
  2. behandle næringsmiddel slik at det svell
    • brukt som adjektiv:
      • puffa ris
Artikkelside

støyte

støyta

verb

Opphav

norrønt steyta; samanheng med stutt

Tyding og bruk

  1. Døme
    • støyte spydet i noko(n);
    • støyte stokken i golvet
    • knuse med støytar
      • støyte hol på isen med ei jernstong;
      • støyte sund noko i ein mortar
  2. Døme
    • støyte kule;
    • støyte båten frå land;
    • støyte alle frå seg;
    • støyte nokon utfor eit stup
  3. råke ei hindring;
    renne mot noko;
    Døme
    • båten støytte hardt mellom bårene
  4. blåse kort og kraftig
    Døme
    • støyte i eit horn;
    • støyte i nasen
  5. Døme
    • eg meinte ikkje å støyte deg;
    • bli, kjenne seg støytt over noko
    • i presens partisipp: som skaper motvilje
      • verke støytande
  6. i faste uttrykk

Faste uttrykk

  • støyte bort
    vise (nokon) bort
  • støyte mot
    råke eit problem
    • støyte mot ein mur av uvilje
  • støyte på
    tilfeldig treffe på
    • eg støytte på naboen på butikken i dag
  • støyte saman
    bli sterkt usamde
    • dei støytte saman over budsjettet
  • støyte til
    kome i tillegg
    • komplikasjonar støytte til under vegs
  • støyte ut
    vise bort;
    stengje ute
Artikkelside

fløygje

fløygja

verb

Opphav

norrønt fleygja; kausativ til fly (10

Tyding og bruk

slengje, sende av garde;
få fart på;
Døme
  • fløygje ein stein

Faste uttrykk

  • fløygje seg
    sende, sleppe seg av garde
Artikkelside

dutte

dutta

verb

Opphav

samanheng med dytte (1

Tyding og bruk

  1. puffe, dytte, skubbe
    Døme
    • dutte ho over ende
  2. pusle, stelle

Faste uttrykk

  • dutte på
    leggje skulda for noko på (ein annan)
Artikkelside

dulte

dulta

verb

Opphav

av dulle

Tyding og bruk

  1. småtrave;
    Døme
    • fjordingen dultar etter ned vegen
  2. Døme
    • dulte til nokon
  3. i overført tyding: skubbe eller dytte nokon mot ei viss åtferd
    Døme
    • styresmaktene bruker stordata for å dulte oss

Faste uttrykk

Artikkelside

skubbe

skubba

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • skubbe nokon til sides;
    • skubbe til kvarandre
  2. Døme
    • skubbe seg på handa
Artikkelside

puff 3

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å puffe (1, 1);
    skubb, dult, dytt, skump
    Døme
    • få ein puff i ryggen
  2. i overført tyding: stimulans (2);
    Døme
    • arbeidet fekk ein god puff framover;
    • kommentaren var den puffen eg trong for å kome i gang
  3. utblåsing av røyk eller damp
Artikkelside

nugge

nugga

verb

Opphav

truleg av gnu (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • nugge hol på noko
  2. skubbe, puffe lett, nappe (for å gjere einkvan merksam på noko);
    vere så vidt borti, røre ved
    Døme
    • nugge til sidemannen;
    • nugge borti nokon;
    • fisken vil ikkje bite, han berre nuggar
  3. drive på smått med noko, pusle
    Døme
    • nugge og arbeide
Artikkelside

nufse

nufsa

verb

Opphav

av nuppe

Tyding og bruk

støyte, puffe, skumpe lett
Døme
  • nufse til nokon;
  • nufse borti noko
Artikkelside
Side 1 av 2