Nynorskordboka
fly 10, flyge 2
flyga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fly | flyg | flaug | har floge | flyg! |
| flyr | fly! | |||
| å flygaå flyge | flyg | flyg! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| flogen + substantiv | floge + substantiv | den/det flogne + substantiv | flogne + substantiv | flygande |
Opphav
norrønt fljúgaTyding og bruk
- om dyr, særleg fuglar og insekt: fare gjennom lufta med venger
Døme
- fuglen flyg
- reise med fly;føre eit fly;frakte med fly
Døme
- fly til Spania;
- fly troppar til fronten
- segle eller fare (gjennom lufta)
Døme
- hatten flaug av garde
- renne brått eller fort;
Døme
- han flaug til og greip ungen;
- fly på ein;
- fly om halsen på ein;
- fly opp i sinne;
- det flaug ein tanke i han;
- døra flaug opp;
- prisane flyg i veret;
- tida flyg
Døme
- han flyg fort;
- fly ei mil;
- fly ærend;
- kva er det du flyg og leitar etter?
- fly ute om kveldane;
- fly med jenter;
- fly med slarv
- vere brunstig;pare seg
Døme
- geita har floge
Faste uttrykk
- fuglen er flogenpersonen det er snakk om, er vekke