Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
13 treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

handelsskip

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skip som går i sivil fart med transport av varer og passasjerar
Artikkelside

skipsregister

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

offentleg register (1) over handelsskip over ein viss storleik innanfor eit distrikt
Artikkelside

pirat

substantiv hankjønn

Opphav

av latin pirata ‘sjørøvar’; av gresk peiran ‘freiste, gå til åtak på’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • handelsskip vart borda av piratar
  2. særleg som førsteledd i samansetningar: ulovleg verksemd eller person som driv med noko ulovleg;

Faste uttrykk

  • køyre pirat
    køyre drosje utan løyve
Artikkelside

banjer

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk bagne ‘straffestad for galeislavar’; av banjer

Tyding og bruk

  1. på krigsskip: del av banjerdekket innreidd til opphaldsstad for mannskapet
  2. på handelsskip: lite dekk (1) under hovuddekket brukt til arbeidsplass
Artikkelside

konvoi

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør konvoiere

Tyding og bruk

  1. det at handelsskip i følgje blir eskorterte av krigsskip
    Døme
    • segle i konvoi
  2. samling av handelsskip som blir eskorterte av krigsskip
    Døme
    • gå til åtak på ein konvoi
Artikkelside

dekksoffiser

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

fribytar

substantiv hankjønn

Opphav

etter lågtysk vributer ‘person som har fridom til å ta bytte’

Tyding og bruk

  1. person som røvar handelsskip (i krigstid);
  2. person som opptrer på eiga hand
    Døme
    • ein religiøs fribytar
Artikkelside

-børing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt byrðingr ‘handelsskip, lastebåt’; av bord (2

Tyding og bruk

  1. etterledd i namn på visse båttypar;
    i ord som fembøring
  2. person frå den staden som førsteleddet nemner;
Artikkelside

handelsfartøy

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fartøy som går i sivil fart med transport av varer og passasjerar;
Artikkelside

kaptein

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom nederlandsk kapitein og fransk capitaine, frå mellomalderlatin capitaneus; av latin caput ‘hovud’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • kapteinen er leiar eller nestkommanderande for eit kompani
  2. Døme
    • kapteinen gav ordre om at alle skulle forlate skipet
  3. i idrett: spelar som er leiar for lagkameratane
    Døme
    • han var kaptein da laget vart seriemeister;
    • kapteinen sette straffen i mål
Artikkelside
Side 1 av 2